Wish List...

ช่วงนี้กรุงเทพอากาศเย็นมากกก
เกิดอาการอยากแต่งตัวสวยๆขึ้นมา อยากแต่งตัวแปลกๆไปจากเดิม
ว่างๆก็เปิดดูบล็อกคนนู้นคนนี้ เกิดไอเดียอะไรเยอะแยะ โอ้ย ทำไมชั้นไม่มีตังเยอะๆ อยู่เมืองหนาวๆวะเนี่ยย
อิดฉาอ่า

อยากได้นู่นนี่มากมายก่ายกองอยู่ในหัว

แต่ในที่สุดก็กลั่นกรองออกมาเฉพาะของที่จำเป็น(รึเปล่า)

กางเกงผ้าสีีดำทรงสกินนี่ - แบบกองๆด้วย ขอทรงสวยๆใส่แล้วขาเรียวๆ อันนี้จำเป็นมากกก
เสื้อแจ็กเกต -อันนี้ก็ need มากกก
รองเท้าส้นสูง -สวยๆ สีดำ น้ำตาล เทา ทรงเรียบๆก็ดี แปลกๆยิ่งดีใหญ่

ขอกรี๊ดให้กับกิเลสตัวเอง...





กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

Shopaholic!!

ชีวิตประจำวันช่วงนี้เปลี่ยนไป..
เนื่องจากมีงานทำแร้ว หุหุหุ

่ในความดีใจนี่ก็มีความเครีียดจากการทำงานอยู่ แต่ไม่อยากนึกถึง เพราะนึกไปก็เท่านั้นอะเนอะ

ทำงานนี่ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะไม่ค่อยมีเวลาไปซื้อนั่นซื้อนี่ ทำไรเรื่อยเปื่อย เหมือนตอนที่ว่างงาน ช่วงนั้นใช้ตังเปลืองมากๆ เอะอะก็ออกไปซื้อของ หาเรื่องทำนั่นนี่ ตอนนี้เสียแค่ค่าเดินทาง(รถไฟฟ้า+มอไซค์) ค่าอาหาร(ส่วนใหญ่จะกินฟูดคอร์ท ที่อัมรินทร์) ค่ากาแฟเย็นตอนบ่าย(บางวันก็ชงกินในออฟฟิศ) แค่นั้นเอง

พอทำงานเหนื่อยๆ หรือเครียดๆ ก็เพิ่งค้นพบตัวเองว่าชอบหาทางออกโดยการช็อปปิ้งเสื้อผ้า.. เป็นนิสัยเสียอย่างนึง
เพราะทำงานมาสามอาทิตย์ ตอนนี้มีเสื้อไม่ได้ใส่เต็มตู้ แล้วก็ไม่ได้หยุดซื้อนะ วันนี้ก็เพิ่งซื้อเสื้อมาอีกตัวนึง เหะๆ ก็ออฟฟิศมันอยู่ซะใกล้ห้างขนาดนั้น ห้างก็ขยันเซลล์กันจังง..

เคยอ่านมาจากไหนซักที่นึงเค้าบอกว่า อาการอย่างงี้แก้ได้ด้วยการตั้งเป้าหมายในการซื้อของให้ใหญ่ขึ้น เช่น เก็บตังซื้อรถ ซื้อบ้าน อะไรประมาณนี้ จะทำให้เราประหยัดพวกของไ่ม่จำเป็น ก็ว่าจะลองทำดู อะไรดีอะ กระเป๋าแบรนด์เนมซักใบดีมั้ย? หึหึ

บ่นไรไม่รู้ไร้สาระ...

พรุ่งนี้วันจันทร์แล้ว ขยันทำงานดีกว่า happy Monday!

บ้านและสวนแฟร์

วันก่อนไปงานบ้านและสวนแฟร์มา วันธรรมดาแท้ๆ แต่คนเยอะมากๆ วนหาที่จอดอยู่นาน

ไปงานนี้ครั้งแรกมั้ง(จำไม่ค่อยได้แฮะ) เพิ่งสำนึกได้ว่า คนที่มางานเนี้ย มีแต่พวกลุงๆป้าๆ มาเป็นครอบครัว หุหุ คือวันก่อนเพิ่งไปงาน BIG&BIH มา วัยรุ่นกว่ามากๆ

บ้านและสวนแฟร์ ก็จะมีพวกของแต่งบ้าน เฟอร์นิเจอร์ ไปจนถึง สุขภัณฑ์ พื้นไม้ กระเบื้อง หลังคา ฯลฯ
..คล้ายงานสถาปนิกเลย

แต่ที่ชอบก็คือมันจะมีพวกของแต่งบ้านที่เป็นไม้ๆ ทาสีขาวๆ ดูหวานๆ ปลอกหมอนลายดอกไม้ สีแปร๋นๆ อังกิดๆหน่อย นั่นล่ะ มีเยอะเหมือนกัน ไม่รู้ปกติเค้าขายกันที่ไหน แต่งานนี้มีหลายร้านเลยอะ
แล้วก็ยังมีพวกต้นไม้ขาย มีประกวดจัดสวน อ้อ.. workshop โต๊ะเล็กๆ ริมๆ ก็มี สอนแต่งหน้าเค้ก จัดสวนจิ๋วๆ อะไรทำนองนี้ เดินเพลินๆ

อ้อ แต่ที่ขาดไม่ได้คงเป็น กาแฟ H&C แหมม ไม่ยอมให้คนอื่นมาขายเรยนะตะเองงงง... คิคิ

ชอบโซนนี้ที่สุด










น่าเอาไปทำตาม หุหุ

hello winter!

หลังจากอากาศร้อนมากกกก มาสามสี่วัน

วันนี้ตื่นขึ้นมา เปิดประตูออกมาจากห้อง อ๊ะ..มันเย็นนิดๆแฮะ(ปกติลมร้อนจะพัดซู่เข้าหน้า)
อารมณ์ดี ก็ออกไปรดน้ำต้นไม้ เดินไปตลาด หาซื้อของมาตุนในตู้เย็น ทำขนมปังปิ้งโปะไข่ดาว กาแฟร้อนกิน

อ๊า.. มีความสุขแฮะ

รูปสมัยไปฮ่องกง ตอนปีใหม่... ไม่เกี่ยวอะไร แค่เอามาแปะให้เข้ากะหน้าหนาวเฉยๆ หุหุ

friday night at .. ก ร ั ต ท อ ง !

วันศุกร์ที่ผ่านมา ไปเกะกับเพื่อนๆที่ "กรัตทอง"

ร้านอยู่ไกลมากกกก เลียบทางด่วนรามอินทรา เกือบถึงวัชรพลแหน่ะ

คือตอนแรกฟังชื่อร้านละแบบ งะ มันจะเป็นเพลงสุนทราภรป่าววะ.. กร๊ากกก

แต่ไปแล้วดีกว่าที่คาดเยอะแฮะ ร้านโอเคเลยนะ เพลงก็ดี ห้องเป็นส่วนตัว สะอาด

สรุปร้านนี้ผ่านนะ แต่อยากให้มันใกล้กว่านี้อีกนิดดได้มะ ไกลไปหน่อย

คราวนี้กินกันแหลกราญอะ สั่งมาเต็มโต๊ะ หมดแล้วก็สั่งเรื่อยๆอีก กินกันเปรมเลยทีเดียวเชียว

เช็คบิลออกมาตกคนละ หกร้อยกว่าบาท ก้อโออยู่

เพื่อนๆหลายคนรีบกลับบ้าน(สี่ทุ่ม กะห้าทุ่มกว่า นี่รีบแล้วนะ อิอิ) หลังจากนั้นเหลือแค่

เรา น้ำ ซัง ว่าน ดิว โอ้โห... เหมือนเก็บกดไรซักอย่าง มันส์กัน แดนซ์กระจาย สกง สกาเต็มที่

ยิ่งเพลงสุดท้ายนะ เพลงอะไรนะ... แม่งเป็นแร็พแบบ ฮาโคตรรรอะ
ู่

เสียดายถ่ายรูปมาน้อยมากอะ มัวแต่กินๆๆ

รูปนี้น้ำสวยเนอะ เป็นรูปเดียวที่ไฟยังสว่าง ใครวะถ่ายเก่งชะมัด กร๊าก

ซังฮี้ ท่าประจำค่ะ

อิไอซ์ รีบร้องรีบกลับ เพราะอีกวันมันต้องทำงานอีก(เสียดายชิลลิ่งหลับตา)

สุดท้ายรูปนี้ชอบนะ ดูดีทั้งคู่เลยย ถ้าโพสแรดๆอีกนิดนะ แจ่มม

สรุปวันศุกร์ที่ผ่านมาสนุกมากมาย เกือบลืมไปแล้วว่าความรู้สึกแบบนี้เป็นยังไง อิอิ ดีใจมากจ้ะ

วันหลังไปกันอีกนะ ^^

Unbelievable hobby!

การว่างงานนานๆ ทำให้คนเพี้ยนรึเปล่านะ?
.
.
.
เท่าที่จำความได้ เราไม่เคยมีหัวด้านศิลป์ คิดไรครีเอทีฟไม่ออก
ไปดูเสื้อผ้า สร้อยคอ อย่างมากก็เลือกได้ว่าอันไหนสวย แต่ถ้าให้ร้อยเอง ตัดใส่เอง ..

ไม่สามารถอ่ะ

วันก่อนอยู่ดีๆจ๊ะก็หยิบพู่กัน สีน้ำ มาวาดๆระบายๆ เราอยู่ว่างๆก็เลย ขอแผ่นที่เสียๆมาระบายเล่นหน่อยสิ พอเสร็จออกมา เอ้อ.. โอเคนะ ก็ไม่แย่ว่ะ
รู้สึกดีว่าเราก็ทำอะไรแบบนี้ได้หรอเนี่ย

นอกจากการได้รูปที่พอดูได้มาชื่นชม เราก็ได้อย่างอื่นอีกนะ

การวาดสีน้ำ ทำให้เราสามารถนั่งนิ่งๆ เพ่งอะไรเล็กๆ เกร็งข้อมือตลอดเวลาเพราะกลัวสีเลอะ ได้ครึ่งค่อนวัน โดยไม่รู้สึกเบื่อ หรือเมื่อยเลย
ตรงกันข้าม มันผ่อนคลายดีแฮะ ลืมทุกสิ่งอย่างในโลก ค่อยๆวาด ระบายไปเรื่อยๆ วาดเลอะ วาดผิด ก็เอาน้ำมาแตะๆ เอาผ้าขนหนูมาซับออก..สมาธิมันมาจากไหนไม่รู้ ไม่เห็นเหมือนตอนอ่านหนังสือสอบ ที่มีสมาธิเหมือนกัน แต่หน้าเครียด คิ้วขมวดตลอดเวลา

ศิลปะมันดีอย่างนี้นี่เอง

วันถัดมาเลยจัดแจงไปซื้อสีน้ำ พู่กัน จานสี เป็นของตัวเองซะเลย 5555

อันนี้รูปแรกที่วาดเลย ยังไม่ได้ลงสี คือแบบเป็นแครอท แต่วาดออกมาไหงกลายเป็น

หัวไชเท้า -__-"

หอมแดง.. ระบายเฉยๆ จ๊ะวาด

อันนี้วาดเมื่อเช้านี้เอง มะเขือเทศ

"

"

"

ดูซิว่าจะไปได้ซักกี่น้ำ เม่ยเอ๋ย...

11/09/08

Is it a Great day?

"NO"

At least..it's must be an Ordinary day?

"No.."

"...it's a WORST day "

ไก่อบมะนาวกับโรสแมรี่

เป็นครั้งแรกที่ทำอาหารแบบเต็มๆขนาดนี้ side dish 3 อย่าง เหนื่อยมากก แต่คุ้มอ่ะ อิอิ
สูตรนี้เอามาจากบล็อก Jekyll and Hyde
แบบว่าง่ายมากๆ ทุกอย่างไม่ต้องชั่งตวงวัด ใช้กะเอา ทำไปชิมไป ออกมาอร่อยอีกต่างหาก คิคิ

และเนื่องจากว่ามันไม่ได้ชั่ง ตวง วัด เราจะแปะสูตรไว้ในบล็อกเนี่ยแหละ วันหลังจะทำอีกจะได้เปิดมาดู ง่ายดี

มันบด

อันนี้ง่ายโคตรๆ

- แรกสุดเอามันฝรั่งมาปอกเปลือก หั่นเป็นชิ้นๆ แล้วต้มในน้ำเดือดประมาณ 15 นาที จนสุก(เอาส้อมจิ้มแล้วยกขึ้นมา มันต้องหลุดออกจากส้อม ถ้ายังติดอยู่คือยังไม่สุก... Thx แป้งนะสำหรับเคล็ดลับ)
- พอสุกเอามาบดให้ละเอียด ปรุงรสด้วย เนยเค็ม นมสด เกลือ พริกไทย Done!!

ผักกาดขาวอบ

เอาผักกาดขาว (หัวเล็กๆหน่อยจะดูดีกว่า) มาหั่นครึ่งแบบในรูป ล้างให้สะอาด

- หาภาชนะที่แบบก้นลึกนิดนึง เอาฟอยมาปูด้านล่าง เรียงผักกาดขาวเอาด้านที่เป็นชั้นๆลง (จิงๆมันไม่ควรจะซ้อนกันอะนะ)

- โรยด้วย olive oil เกลือ พริกไทยดำ ใช้ฟอยปิดด้านบน อบประมาณ 40 นาที.. ง่ายมะ

.

.

มาถึง ไฮไลท์ของมื้อ (รึเปล่า)..

ไก่อบจ้า

- เอาไก่(น่องติดสะโพก) ล้างให้สะอาด ซับให้แห้งที่สุด

- ใส่ กระเทียมสับ olive oil พริกไทยดำ เกลือ โรสแมรี่(แห้งหรือสด ก็ได้) เลมอนหั่นชิ้น wrapแล้วหมักไว้ 1 คืนในตู้เย็น

- ตั้งกระทะ ไฟกลางๆ เอาไก่ใส่ลงไป หันด้านหนังลง ให้เกรียมๆหน่อย(ประมาณ 30 นาที) ตักพวกเศษไหม้ๆออก แล้วกลับด้าน ให้อีกด้านพอสุก (10 นาที) ตักไก่ใส่จาน พักไว้

- เทน้ำมันทิ้งจนเกือบหมด เอาหอมใหญ่สับลงไปผัดให้ใสๆ ใส่น้ำเปล่าให้ท่วมๆ ปรุงรสด้วยเกลือ พริกไทย

- เอาไก่ใส่ลงไปคล้ายๆต้ม ประมาณ 30 นาที สีไก่จะอ่อนลงหน่อย ตักไก่ใส่จานได้เลย

- ในกระทะที่เหลือจะทำน้ำ gravy ใส่แป้งสาลีละลายน้ำ นิดหน่อย ให้ข้นขึ้น เอาไปตักราดไก่ที่ทำไว้ เสร็จ!!

'

'

'

T A D A ! !

กว่าจะได้จานนี้ใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 2 ชม... เหนื่อยมากๆ แต่พอคนชิมบอกอร่อย ก็หายเหนื่อยเลยแฮะ..

การทำอาหารครั้งนี้ได้ความรู้ใหม่ๆ เป็นต้นว่า

* การทอดไก่ให้สุก ใช้เวลา 1 ชั่วโมงเต็มๆ ห้ามรีบเด็ดขาด ไม่งั้นจพอหั่นออกมาจะมีเลือดไก่ซึมๆ... หยึยย์

*เนย อลาวรี่ ไม่เหมาะกับการทำมันบด ต้องเนยออร์คิด

*น้ำเกรวี่ ต้องใช้แป้งสาลี ห้ามใช้แป้งข้าวโพด -___-" ... และท้ายสุด

*ควรจะหาขนมไว้กินตบท้ายด้วย จะได้ไม่ต้องไปหาไอติมกินต่อที่พารากอน...กร๊ากกกกกก

ANTM 11 !!

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!


คราวนี้มีสาวเอเชียด้วยแฮะ Sheena แต่เราชอบ Hannah มากกว่า น่ารักๆ
แต่ไงคงต้องรอดูตอนแข่งอีกที

เพิ่งรู้ว่า มีกระเทยแข่งด้วยหรอเนี่ย Isis... โอ้วว แรงงง

edit

เปลี่ยนใจแล้วอะ เค้าชอบ Analeigh... สวยยยยยยมากกกกกก
ส่วน แฮนาห์ ชีมจาก อลาสก้า ดูแบบ โก๊ะๆ ไงไม่รู้อะ ออกแนวนางเอกเกาหลี..ไม่ชอบค่ะ
Isis ก็เจ๋งนะ คือตอนปกติก็จะเฉยๆ แต่เวลาถ่ายรูปออกมา อืมมม..เริ่ด


เอาคลิปมาแปะดีกว่า...อนาลี สุดเลิฟฟ


แล้วนี่รูป..

สวยเนอะ..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

อยากดูแล้วอ่า...

เรือเป็ด

วันก่อนไปเดินเล่นสวนลุม..

บ่ายแก่ๆ คนยังไม่เยอะ

รู้สึกว่าเค้าดูแลที่นี่ดีนะ พวกต้นไม้ใบไม้ ดีกว่าสวนรถไฟเยอะ..

ร่มรื่นดีแท้ เบื่อเดินในห้องแอร์ตามห้าง

เห็นอะไรเหลืองๆอยู่ลิบๆ

อ๊ะ ใกล้เข้ามาแล้ว

ถึงแล้ววว เรือถีบ..ที่นี่คิดแพงกว่าศูนย์สิริกิติ์อะ ครึ่งชั่วโมง 40

เป็ดมองเป็ด

บีเวอร์ถีบเป็ด



หุหุ



แล้วก็ถึงเวลากลับ คนเริ่มเยอะแระ









สนุกดีแฮะ วันหลังไปกันอีกนะ..

One of my Greatest day

ผ่านไปแล้วกับงานรับปริญญาที่แสนวุ่นวาย เตรียมตัวกันมานาน เอาเข้าวันจริงๆ กับพิธีการ การถ่ายรูป
เราเฉยๆแฮะ เพราะถ่ายมาหลายรอบแล้ว 55

แต่ที่ประทับใจมากมาย ก็คือคนที่มาแสดงความยินดีด้วย เพื่อนๆ พ่อแม่ ญาติพี่น้อง สายรหัส ซึ้งใจมากๆ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่มีพื้นทีอันน้อยนิด คือมีแค่ที่ยืน อากาศร้อนอบอ้าว แดดเปรี้ยงปร้าง ห้องน้ำน้อย ฯลฯ แต่ว่าทุกคนก็ไม่หวั่น ขอบคุณทุกคน ป๊าม๊า กอตี้กอฮุย กอเฉี่ยว เจ๊กุน จิ๊บ ฐา ที่ตื่นแต่เช้าตรู่มาถ่ายรูปด้วย ขอบคุณช่อดอกไม้จากม๊า(ที่เม่ยบังคับให้ซื้อ555) ช่อดอกไม้จากเจ๊กุน และจากเพื่อนๆ สวยมากกๆ ขอบคุณมากๆ

สายรหัส เป็นอะไรที่อึ้งทึ่งเสียวมาก น้องๆมาครบสายอะ มาอยู่เป็นเพื่อนช่วยถือของทั้งบ่าย ไอ้เราก็แอบเลวเดินออกไปกินข้าว พอกลับมาน้องๆก็รออยู่ รู้สึกว่า สายรหัสเรารักกันดีเนอะ ถ่ายรูปไปซะเยอะเลย ไว้จะเอามาลงวันหลัง ฟิล์มยังไม่ได้ล้างเลยอ่าค่ะ

กลับมาถึงบ้านด้วยอาการเหนื่อยอ่อนนนน แทนที่จะได้พักผ่อน แต่ดัน "ท้องเสีย" ... เอ่อ ช่วยด้วย คืนนั้นตื่นทุกสองสามชั่วโมงเลย จะบ้าตาย เป็นหนักกว่าคราวที่แล้วอีกอะ สันนิษฐานว่าเกิดจากข้าวไข่ข้นเนื้อย่างร้านอะควาลูน่า .. หึหึ

วันต่อมาม๊าพาไปเลี้ยงบุฟเฟ่ เพราะเดี๋ยวตอนเย็นจะกลับบ้านละ เราก็ไปทั้งๆท้องเสียนั่นล่ะ กินไม่ค่อยลง รู้สึกไม่ค่อยคุ้มเท่าไหร่ แต่อร่อยม๊ากกกกก ของเค้าดีจิงๆฮ่ะ

สุดท้ายไม่รู้จะพูดถึงอาไรละ ขอบคุณเพื่อนๆละกันนะ เรียนกันมาหลายปี ทำให้เรามีประสบการณ์ดีๆ สนุกสนาน ทั้งที่รังสิต กะท่าพระจันทร์เลย ละก็ขอบคุณจ๊ะ ด้วย ไม่มีเธอเราคงแย่ในหลายๆเรื่อง ละก็คงไม่มีวันนี้นะ ขอบคุณนะ..

วันนี้ฟ้าใสมั้ย?

เพิ่งรู้ความสำคัญของท้องฟ้าเมื่อไม่กี่วันนี้

เพราะวันเสาร์ตั้งใจจะไปถ่ายรูปชุดครุยที่ท่าพระจันทร์ แล้วต้องแต่งหน้าทำผมเอง ตั้งใจว่าจะรวบผมขึ้นไป เพราะคราวก่อนไปถ่ายรังสิต ม้วนผมแล้วติดกิ๊บแค่ผมหน้า ผมยุ่งเหลือเกิน ไม่ไหวอ่ะ

ด้วยความที่อยากจะไปถ่ายแต่เช้าตรู่ จะได้ได้อารมณ์แบบตอนเช้า ไอ้เราก็ตื่นมาตั้งแต่หกโมง เพื่อมาทำผม!! คือวันก่อนหน้านั้นลองทำเอง แล้วมันก็ใช้ได้นะ แต่พอวันเสาร์ทำแล้วแบบ ตึ๊งง!! ยุ่ง+ทุเรศมากก คงแบบเกร็งเกินอะ แล้วทำไปชั่วโมงครึ่ง ถึงเจ็ดโมงกว่า รีบบึ่งรถไปแถวบ้าน ให้ร้านทำให้ แล้วก็นะ ร้านแถวบ้านง่ะ เดินเลือกๆร้านแป๊บนึง ก็เข้าไปนั่งทำ แล้วคุยกะคนทำไม่ค่อยรู้เรื่อง ปรากฎทำออกมาแย่กว่าเดิมอีก จ๊ะขับรถมารับ พอก้าวขึ้นรถจ๊ะแบบ "เฮ้ยยย ทำไมเป็นเงี้ยย" ... กรูแบบ แป่ววว เครียด กลับบ้านรีบดึงกิ๊บอะไรออกหมดเลย สรุปกรูเสียไป 150 บาทแลกกับกิ๊บไม่ถึงสิบตัว!!!

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับท้องฟ้า?

คือแพลนไว้นานมากก ว่าจะไปถ่ายวันเสาร์ ไปซื้อฟิล์ม เปลี่ยนเลนส์กล้องพร้อม จ๊ะก็มาค้างคอนโด เพราะต้องตื่นเช้าไป แต่พอเช้ามา ปรากฎว่าฟ้ามืดๆ มัวๆ ไม่มีเมฆ แบบเหมือนฝนจะตก ไม่มีแดด อากาศแบบทึมๆ ไอ้เราตอนนั้นก็ยังเฉย คิดว่าคงไม่เป็นไรมั้ง แต่มันไม่ใช่ หลังจากสาละวนกับผมมาจนถึงสิบโมงกว่า ฟ้ายังคงมืดอยู่ เราก็นึกขึ้นได้พอดีว่า น้ำฝนมากรุงเทพนี่!! น้ำฝนเป็นเพื่อนสมัยม.ปลาย บ้านเป็นร้านทำผม ฮ่า ต้องช่วยกรูได้แน่นอน แล้วเราก็โทรไปอ้อนวอนให้น้ำฝนนั่งรถมาหาที่คอนโด แล้วเธอก็มาจิงๆ วุ้ยดีใจมาก มีคนมาช่วยกรูแล้ว แต่เนื่องจากว่าที่บ้านน้ำฝนเป็นร้านทำผม แต่น้ำฝนไม่ได้เป็นช่างทำผม เราก็ยังงมกันต่อไปถึงเที่ยง เหอเหอ ตอนนี้ไม่ซีเรียสแล้วล่ะ เพราะเที่ยงวัน แดดยังไม่ออกเลยค่ะ ยังคงทะมึนเหมือนเดิม จ๊ะนั่งเช็ดกล้องตั้งแต่เช้า จนตอนนั้นก็ยังนั่งเช็ดอยู่ เหอๆ

ในที่สุดก็ตัดสินใจว่า เที่ยงวันแม่งแดดยังไม่ออก วันนี้คงถ่ายไม่ได้แล้วล่ะ จะไปพรุ่งนี้แทน(วันอาทิตย์) เราก็เลยชิวๆ นั่งคุยกัน สั่งแม็คมากิน เปิดหาแบบผมกันใหญ่ จนถึงเย็น จ๊ะกลับบ้าน เราก็อยู่คอนโดกับน้ำฝน เพราะตอนเย็นน้ำฝนมีนัดเดทต่อ นั่งเล่นแต่งหน้า ทำผมกัน 555 สนุกๆ

คือตั้งใจว่าแต่งอ่อนๆ เพราะจะไปเดทต่อ แต่ถ่ายออกมามันอ่อนมากก แต่ขนตาเด้งนะ เพราะน้ำฝนขนตายาวสุดๆ แค่ดัดขนตาปัดมาสคาร่า ตาก็หวานหยดแล้วอะ

..

..

...และแล้ว

เราก็ไปถ่ายรูปวันอาทิตย์โดยสวัสดิภาพ ฟ้าใสดีนะ สีฟ้า มีเมฆ แดดไม่จัดมาก ก็มันหน้าฝนนี่นา..

ทุกวันนี้เลยทำให้เรามองท้องฟ้าบ่อยขึ้น..

เอ๊ะ วันนี้ฟ้าใสรึเปล่านะ....

Bye bye..

วันสอบเสร็จ..

เดินถ่ายรูปเล่นๆ..



อากาศดี แดดเปรี้ยง..

คิดถึงมหาลัย คิดถึงชีวิตวัยเรียนจัง..

อยู่ดีๆก็ขุดรูปที่ถ่ายหลายเดือนที่แล้ว ตอนสอบเสร็จออกมา

วันนั้นจำได้ว่าใจแป้วๆเล็กน้อย ก็วันสอบวันสุดท้ายนี่ จะไม่ได้ใส่ชุดนศ.แล้ว ถึงใส่ก็ไม่ใช่ในฐานะนักศึกษา คิดถึงชีวิตวัยเรียนจัง ตอนนี้เข้าใจมากๆที่ว่า พอเรียนจบแล้วอยากจะกลับไปเรียนใหม่ เป็นยังไง

ก็เพราะตอนนั้นไม่ต้องคิด ไม่มีอะไรให้คิด ให้ซีเรียสเลย


ชีวิตวันนึงเครียดที่สุดก็ตอนรถติด ไปเรียนสาย แค่นั้น(ซึ่งนานๆทีสำหรับเรา)

เมื่อวานไปถ่ายรูปชุดครุยที่รังสิตมา

รูปล้างเสร็จแล้ว แต่ที่ใส่แผ่นซีดีสีอมแดงมากก เลยต้องปรับก่อนเอาลง

รังสิต.. จำทางแทบไม่ได้ ก็มันนานแล้วนี่..



คิดถึงจัง

คิดถึงชีวิตวัยเรียน

คิดถึงธรรมศาสตร์

..

..

...

Pathe'

อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่เหนื่อยมากก..

ตั้งแต่หายป่วยก็ยังทำนู่นนี่ไม่ได้หยุด เพราะใกล้วันรับปริญญา+ต้องไปงานแต่งงานวันเสาร์นี้อีก
ชุดไปงานก็ซื้อแล้ว รองเท้า ตุ้มหู ก็ซื้อหมดแล้ว วันนี้ไปเดินหากระเป๋าถือครึ่งวัน แต่ไม่ได้...
ไม่รู้เราเรื่องมากหรืออาไรกันแน่ เดินตั้งแต่สยาม พารากอน ไปจนถึงเซ็นทรัลเวิลด์ เฮ้อออ เป็นโรคหาของทีต้องหาทั้งสามที่ แล้วสุดท้ายก็มาได้ของที่เซ็นทรัลเวิลด์ทุกที วันหลังไปที่เดียวเรยท่าจะดี..

แต่ก็อย่างที่บอก กระเป๋าถือก็ไม่ได้ เบื่อมากมายเพราะของเหมือนกันหมดทุกที่ คือเราก็เป็นคนไม่ชอบของโหลอ่ะนะ แล้วของประเทศไทยนี่เป็นอะไร พอมันฮิตอะไร มันจะขายยยยแต่อย่างงั้นทุกร้าน ไอ้กระเป๋าหนีบๆนี่ก็เหมือนกัน หายากมากกกก เพราะช่วงนี้ไม่ได้ฮิตไง ไอ้ที่สวยๆหรอ 4000+ คือแพงกว่าชุดกรูอีก..
พระเจ้า!!! ไม่ซื้อก็ได้วะ สรุปวันนี้กลับไปได้ชุดรับปริญญา+รองเท้า+ถุงน่อง แทน ที่รีบซื้อเพราะวันอาทิตย์นี้ ข ไข่ เค้านัดกันไปถ่ายรูปที่รังสิต ฮิฮิ น่าสนุก คิดถึงรังสิต...

หลังจากเดินขาลากทั้งวันกับจ๊ะ ตกเย็นกลับมาว่ายน้ำที่คอนโดต่อ (ฟิตๆ) จิงๆเราขี้เกียจว่ายน้ำมากก แต่จ๊ะลากไปว่าย แต่ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ผอมๆ ช่วงนี้ต้องลด ต้องผอม ต้องผอม ท่องไว้

ps.ตอนเย็นกินข้าวกระเพราะเนื้อไข่ดาวที่ปาเต๊ะ ... จะผอมมั้ยกรู..

Another boring day

ชีวิตช่วงนี้วนเวียนอยู่กับการสัมภาษณ์และงานรับปริญญา 55 มันมีแค่นี้จริงๆนะ แต่ไม่ค่อยมีรูปคนอื่นอะ
มีแต่รูปตัวเอง ฮ่าา วันนี้ก็เพิ่งไปสัมภาษณ์มาหมาดๆ เป็นบ.ญี่ปุ่นชื่อ Asian trade & Leasing ตำแหน่งเลขา ก็เป็นเลขาประธานอ่ะแหละ ประธานก็เป็นคนญี่ปุ่น แต่ไม่รู้ทำไม อาจจะเพราะเพิ่งหายป่วย หัวมันเบลอๆยังไม่เข้าที่ นั่งฟังภาษาอังกฤษสำเนียงญี่ปุ่นไม่ค่อยรู้เรื่องเลย (โทษเค้าซะงั้น คิคิ) แล้วแบบแรมต่ำมากก นึกคำพูด คำตอบ ไ่ม่ค่อยออกเลย สรุป ก็ชวดไปค่ะ เค้าบอกเร็วดีนะ ยังไ่ม่ทันได้ทำใจ.... หึหึ

การเป็นเลขานี่มันก็ต้องใช้ดวงเหมือนกันนะ เพราะเจ้านายต้องเป็นคนสัมภาษณ์เอง เค้าก็คงเลือกคนที่
แบบถูกชะตาถูกโฉลก อะไรประมาณนั้น วันก่อนก็ไปสัมภาษณ์ที่ Princess Beauy Center ที่ต้นทำอยู่ ตำแหน่ง เลขานี่แหละ คุยกะคนสัมภาษณ์แล้วรู้สึกดีไงไม่รู้ วัยรุ่นอะ ไม่กดดันไรเลย เราก็ทำตัวธรรมชาติสุดๆ ไม่ค่อยเกร็ง หลังออกมาจากห้อง เรารู้สึกว่า ไ่ม่เห็นถามอะไรกดดัน(แบบที่ที่อื่นทำ)เลย สงสัยไม่ค่อยสนใจไรกรูมั้ง แต่หลังจาก ไปคุยกะต้น ต้นบอกว่าเค้าก็สนใจนะ แต่มีคู่แข่งคือป้าอายุ 32.. แม่เจ้า!! อายุ 32 จบโทแล้ว ยังสมัครเป็นเลขาอีกหรอ???

แต่เลขาที่นี่ต้องออกไปข้างนอกกะเจ้านายบ่อยๆ เราเลยคิดว่าเค้าอาจจะเลือกคุณป้านะ เพราะเวลาคนอื่นมอง จะได้เห็นว่าเป็นผู้ใหญ่ มีประสบการณ์ ไรประมาณนั้นน่ะ... แต่ไงเค้าบอกจะเรียกสัมภาษณ์อีกที ก็คงต้องรอดูกันต่อไป

Elle, Agoda ... หายไปไหนหมดจ๊ะะ... รีบๆหน่อยนะ จะแย่แ้ล้วค่าาา

วันที่ฉันป่วย

เมื่อวันก่อนไปสัมภาษณ์งานตำแหน่ง MIS ที่ ING ประกันฯ แถวถนนวิทยุมา (ที่ไอ้จิ๊บทำอยู่) เพราะ จิ๊บบอกว่าเค้ารับตำแหน่ง การตลาด อยู่ นี่เป็นการสัมภาษณ์กับบริษัทที่จะรับเราทำงานจริงๆ เป็นครั้งแรก (เพราะที่ผ่านมาไปสัมภาษณ์กับบริษัทจัดหางาน) รู้สึกว่าหินกว่าเยอะเลยแฮะ แต่ก็อาจจะเป็นเพราะตำแหน่ง ที่เค้าต้องการเนี่ยเป็น senior คือต้องสอนงานคนอีกทีนึง เค้าเลยถามเราเกี่ยวกับ Mk เยอะหน่อย ซึ่งไอ้เราก็ไม่ค่อย มีความรู้หรอก ฮ่าๆ ก็ตอบไปเท่าที่รู้แหละ ง่อยๆว่ะค่ะ แต่เราก็ไม่ซีเรียสเท่าไหร่เพราะเราก็ต้องการไปลอง สัมภาษณ์ดู เพราะเค้าบอก field งานมา มันต้องใช้ Ms Access, Exel เป็นหลัก ซึ่งเราก็ไม่ค่อยชอบอยู่แล้ว ถามว่าตอนนี้ชอบอะไรหรอ ชอบการติดต่อสื่อสารอ่ะ ได้้เจอผู้คน ได้พูดบ้าง ไม่ใช่นั่งอยู่หน้าคอมทั้งวัน อาจจะไม่เจอผู้คนมากมายแต่เห็นสิ่งสวยๆงามๆที่เราชอบผ่านหูผ่านตาบ้าง เป็นต้นว่า แฟชั่น ความงาม ศิลปะ อาหาร บลาบลา.. นั่นแหละ ซักนิดก็ยังดี

การสัมภาษณ์ผ่านไป 1 ชั่วโมง ออกมาด้วยความรู้สึกโง่ลง ว่ากรูไม่ค่อยมีความรู้ด้าน Marketing เลยรึ

แต่ก็นะเรียนมาสี่ปี เรียน Mkไปตัวเดียว ตอนปีสอง Mk201 มันก็คงไม่แปลกที่จะเป็นงี้.... เอาล่ะ เีขียนมาตั้งยาว ยังไม่รู้เลยเว้ยว่าป่วยยังไง คือหลังจากนั้นก็ไปกินส้มตำที่ตึก All season อร่อยม๊ากก ตกเย็นเดินไปหาของกินที่ตลาด ด้วยความงกของเรา(ราคาถูกกว่ากินตามร้าน) ก็ยังไม่มีอะไร แยกย้ายกับจ๊ะไป(คือจ๊ะไปส่งทั้งวันเรยอ่ะ Thxมากๆ).... พอตกดึกเท่านั้นแหละ ปวดท้องมากกก ท้องเสียรุนแรง จนตื่นมาหน้ามืด ไม่มีแรงเดิน โทรไปหาจ๊ะก็ปรากฎว่าเป็น เหมือนกัน แต่ของจ๊ะหนักกว่าอีก วันต่อมาเรยนอนซมอยู่บ้านทั้งคู่ ของเราแย่กว่าเพราะอยู่คอนโดคนเดียว ไม่มียา อาไรทั้งสิ้นต้องโทรลงไปบอกออฟฟิศข้างล่างว่าขอเกลือแร่หน่อยนะคะ ให้เค้าเอาขึ้นมาให้อีก หึหึ ข้าวเที่ยงก็กิน ไม่ค่อยลง ตกเย็นไข้ขึ้นนิดหน่อยกินพาราไปก่อนนอน พยายามรักษาตัวให้หายเร็วๆเพราะวันศุกร์นัดกับจ๊ะว่า จะไปกินชาบู 5555 ห่วงกินโคด

วันนี้วันที่ 10 ไอ้จิ๊บรับปริญญา ตื่นมาด้วยอาการไข้ลดลงหน่อย อยากไปมากๆๆๆ แต่ข้่างนอกฝนตกปรอยๆ
ไม่กล้าหอบสังขารที่เพิ่งหายป่วยออกไปอ่า แต่ของขวัญซื้อไว้แล้วน๊า... ไว้จะเอาไปให้ที่คอนโดละกันนะจิ๊บ

อ่าลืมบอกไป Congratulations นะยะ ^^

Mr.MJ

ช่วงนี้นึกครึ้มหัดถ่ายรูป อยากถ่ายรูปสวยๆ เปิดบล็อกชาวบ้านแล้วก็ อืมม... รูปสวยอ่า อิจฉาๆๆๆ

(จิงๆว่างจัดเพราะว่างงาน..แป่ว) MJ นี่เป็นตุ๊กตากระต่าย จ๊ะเย็บให้ตอนวันวาเลนไทน์..หุหุ
ตอนให้ก็วางอยู่เบาะหน้ารถ กอดช่อดอกกุหลาบที่มีแอปเปิ้ล ตอนนี้ช่อดอกไม้เหี่ยวไปแล้ว แต่ตุ๊กตายังอยู่ดีนะจ๊ะ...