Shopaholic!!

ชีวิตประจำวันช่วงนี้เปลี่ยนไป..
เนื่องจากมีงานทำแร้ว หุหุหุ

่ในความดีใจนี่ก็มีความเครีียดจากการทำงานอยู่ แต่ไม่อยากนึกถึง เพราะนึกไปก็เท่านั้นอะเนอะ

ทำงานนี่ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะไม่ค่อยมีเวลาไปซื้อนั่นซื้อนี่ ทำไรเรื่อยเปื่อย เหมือนตอนที่ว่างงาน ช่วงนั้นใช้ตังเปลืองมากๆ เอะอะก็ออกไปซื้อของ หาเรื่องทำนั่นนี่ ตอนนี้เสียแค่ค่าเดินทาง(รถไฟฟ้า+มอไซค์) ค่าอาหาร(ส่วนใหญ่จะกินฟูดคอร์ท ที่อัมรินทร์) ค่ากาแฟเย็นตอนบ่าย(บางวันก็ชงกินในออฟฟิศ) แค่นั้นเอง

พอทำงานเหนื่อยๆ หรือเครียดๆ ก็เพิ่งค้นพบตัวเองว่าชอบหาทางออกโดยการช็อปปิ้งเสื้อผ้า.. เป็นนิสัยเสียอย่างนึง
เพราะทำงานมาสามอาทิตย์ ตอนนี้มีเสื้อไม่ได้ใส่เต็มตู้ แล้วก็ไม่ได้หยุดซื้อนะ วันนี้ก็เพิ่งซื้อเสื้อมาอีกตัวนึง เหะๆ ก็ออฟฟิศมันอยู่ซะใกล้ห้างขนาดนั้น ห้างก็ขยันเซลล์กันจังง..

เคยอ่านมาจากไหนซักที่นึงเค้าบอกว่า อาการอย่างงี้แก้ได้ด้วยการตั้งเป้าหมายในการซื้อของให้ใหญ่ขึ้น เช่น เก็บตังซื้อรถ ซื้อบ้าน อะไรประมาณนี้ จะทำให้เราประหยัดพวกของไ่ม่จำเป็น ก็ว่าจะลองทำดู อะไรดีอะ กระเป๋าแบรนด์เนมซักใบดีมั้ย? หึหึ

บ่นไรไม่รู้ไร้สาระ...

พรุ่งนี้วันจันทร์แล้ว ขยันทำงานดีกว่า happy Monday!